
Sevmek o kadar zorken neden insana en kolay o gelir ki. Sesiyle gülüşüyle bağladığı her şeyi neden sadece küçücük bir hoşçakala sığdırır. Neden düzgün sevemezler. Neden aşkını kalplerinde yaşamazlar. Seviyorum kelimesi neden bu kadar kolay ağızdan çıkar.Bırakıp gitmek neden kolay gelir insana.Kalıp savaşmak zordur çünkü.Sevmek zordur.İhanet etmeden yaşamak zordur. Elini tutup kendine güvenerek insanların arasından geçmek zordur. Kolayı varken neden insanlar zoru seçsin.Gitmek varken neden kalsınlar. Sevilmek varken neden sevsinler ki.Hani söz vermiştin gitmeyeceğim demiştin. Seni asla bırakmam.Asla terk etmem demiştin.Gerçekten sözünü tutacak kadar adammışsın. Beni bu koca şehirde yalnız bırakan adam. Herşeyimdin. Nasıl kıydın bize.Gitmemeliydin. Bırakmamalıydın beni. Ölene kadar bakmalıydın gözlerimin içine. Kalbimin içindeki yerini görmeni o kadar isterdim ki. Benim seni sevdiğim yarısı kadar beni sevmeni o kadar isterdim ki. İstemediklerimin hepsini yaptın.İstediklerime daha dokunmamıştın bile. Sevemedin beni adam. Sahip olamadın bana. Bakamadın gözlerime. Doyamadım sana bakmaya. Tutamadım ellerini. Çekemedim kokunu ciğerlerime. Aklımda kalamadı yaşadığımız anılar. Aklımda kalanlar sadece senin uğruna döktüğüm gözyaşlarımdı. Evet ağladım. Hemde gecelerce. Adın aklıma geldikçe gözyaşlarımı tutamadım. Sayıkladım rüyalarımda adını. Gidişinle kabuslarda gördüm. Beni bırakmayacaktın sevdiğim. Gitmeyecektin. Adını,sesini, gülüşünü bende bırakmayacaktın. Unutamam artık seni. Unutamam yaşadıklarımızı.Hıçkırarak ağlattın ya beni. Sevemem artık kimseyi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder