GİTMEMELİYDİN BÖYLE ZAMANSIZ...

Merhaba sevdiğim yine ben. Senin bir türlü geri dönemediğin kız. Bak sen dönmüyorsun ama ben hala bıkmadan yazıyorum seni. Gecelerce , aylarca , haftalarca yazıyorum. Yorulmadan, sıkılmadan. Gözlerin aklıma geldikçe oturuyorum yazıyorum. Gelmeyeceğini biliyorum ama bir umut işte. Belki üzülürsün bu kızı çok üzmüşüm dersin geri dönersin diye. Umut işte... Bekliyor insan gelmeyeceğini bile bile. Neyse sevdiğim sana kendimi anlatıyım. Merak etmezsin beni biliyorum. Merak etsen bu zamana kadar dönerdin... Ama içimi dökmem lazım. Sabah gözlerimi açtığımda hemen telefonuma bakıyorum belki mesaj atmışsındır diye. Tabi atmıyorsun her zaman ki gibi. Neyse sonra yastığımın altında sen gittiğinden beri orada duran fotoğrafına bakıyorum. Yatağımda hayalini kuruyorum saatlerce. Kalkıyorum yatağımdan isteksiz bir şekilde. Gidiyorum yüzümü yıkıyorum, aynada kendime bakıyorum. Ah be diyorum şuan yanımda olsan da sana sıkı sıkı sarılsam... Gel işte bekletme daha fazla beni. Yorma kalbimi... Sokağa çıkıyorum geçtiğimiz yollardan geçiyorum. Ama bu sefer sensizim. Gülerek değil ağlayarak geçiyorum. Hıçkırıklar içinde... Bana sevdiğini söylemeden geçiyorum bu lanet sokaklardan. Bir bank görüp oturuyorum. Denizi izliyorum uzaktan. Gel işte. Geleceğimizi kuralım seninle. Hayallere sarılalım her gece. Oturuyorum orada saatlerce. Orası dediğim yerde benim elimi ilk tutup, seni seviyorum dediğin yer.  Neyse eve gitmem gerek ezan okunuyor. Sonra babam kızıyor neredeydin diye. Vicdansızın birisini bekledim her gün buluştuğumuz yerde diyemiyorum.Dön işte... Kavga edelim seninle ama birbirimize  söz verelim hiç gitmeyeceğimize dair. Unutamadım... Unutamadım gidişini. Hala bekliyorum döneceksin diye. Bekliyorum ıssız gecelerimde. Bekliyorum sesinin kulaklarımda çınlamasını. Dönmeni bekliyorum işte. Dön işte vicdansız. Gitmemeliydin böyle zamansız...